Έκοψα
τα γραψίματα στο μπλογκ, κομμένα και τα
μέσα διαδικτυακής επικοινωνίας-ξεκατινιάσματος
και το μόνο που δεν έκοψα είναι τα
μελίσσια και ο ελληνικός καφές. Άντε, να κάνω λίγες αναρτήσεις
γενικού ενδιαφέροντος σαν τη σημερινή
για την τιμή των όπλων, σε ένα προσωπικό
χώρο.
Επειδή
είναι το θέμα επίκαιρο, λίγα λόγια για
το έλατο. Μικρόβιο υπάρχει πολύ , εκεί
που κυνηγάω, και είναι ακόμα πίσω.
Τα
μελίσσια ψάχνουν την φούντα, ενώ η
χορτονομή λόγω ανομβρίας υποφέρει, κάτι
που θα μειώσει κατά πολύ την παραμονή
τους στα βουνά. Το χώμα είναι στεγνό όπως τον Αύγουστο και τα αγκάθια αργούν ακόμα.
 |
αρμενίζοντας, όχι μόνο σε θάλασσες και πελάγη
|
Τώρα
για το αν θα δουλέψει, θα φανεί μόνο μέσα
στην κυψέλη και κάθε άλλη πρόβλεψη
περιέχει μεγάλο ρίσκο. Αυτά και με αυτά,
απόψε φορτώνω τα πρώτα γιατί η ζυγαριά
κουδουνίζει και στα πεδινά μόνο από
μελίγκρες βάζουν κάτι λίγα.
Καλή
επιτυχία στους ρομαντικούς που ακόμα
κυνηγούν τον βασιλιά του ελληνικού
μελιού.
