Όπως έγραψα και σε προηγούμενη ανάρτηση πήγα μελίσσια στο βουνό σε τόπο με κούμαρα.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι βγήκαν μερικές ωραιότατες φωτογραφίες αλλά όχι μέλι.
Για να είμαι απόλυτα ακριβής μέλι είχαν μπόλικο αλλά δεν ήταν για τρύγο.
Η ανθοφορία στο τέλος της...
Όμως προέκυψαν συμπεράσματα, τα οποία καταγράφηκαν, όπως συνηθίζουμε, στο ημερολόγιο και θα φανούν χρήσιμα την επόμενη χρονιά. Πίσω στη βάση μας και στο σταθερό μελισσοκομείο, όπου τα μελίσσια έκαναν θαύματα, ο χώρος προετοιμάστηκε κατάλληλα για να συγκεντρωθεί το κοπάδι. Έτσι καθαρίστηκε από τα χορτάρια και συμπληρώθηκαν βάσεις μετά την ευγενική προσφορά του βουλκανιζατέρ της περιοχής.
Τέλος τοποθετήθηκαν ξύλινες τάβλες πάνω από τις βάσεις για να δώσουμε κλίση στις κυψέλες ώστε να μην πλημμυρίσουν με την πρώτη βροχή.
Στην μεταφορά τώρα, για να αποφύγουμε τα καρφώματα αλλά και για να γλιτώσουμε χρόνο, χρησιμοποιήσαμε μεταλλικές βέργες πάχους 3 χιλιοστών
Για τους παροικούντες των Αθηνών μπορούν να τις προμηθευτούν στα καταστήματα της οδού Αθηνάς με τον σχετικό εξοπλισμό΄.
Εδώ φαίνεται το μήκος στο οποίο πρέπει να κοπεί η βέργα.
Επιπλέον προσφέρουν το πλεονέκτημα ότι αποθηκεύονται προσωρινά στο καπάκι έτοιμες να επαναχρησιμοποιηθούν με το πέρας της ανθοφορίας.
Μιας και έκανα νύξη, πρέπει να πω ότι ο "χρόνος" στην εξάσκηση της μελισσοκομίας, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι εγώ, ή αλλιώς το πόσο σύντομα και εξίσου καλά μπορείς να κάνεις μια εργασία, είναι ένα σημαντικός παράγοντας για να έχουμε σωστά αποτελέσματα. Έτσι, για παράδειγμα, στην αρχή αγνοούσα ότι πρέπει να κρατώ το ξέστρο συνέχεια στο χέρι και να έχω το καπνιστήρι παρά πόδα.Γιατί αν δεν το κάνεις αυξάνεται σημαντικότατα ο χρόνος της επιθεώρησης όχι μόνο επειδή από την δεύτερη κυψέλη που πας να ανοίξεις αρχίζεις να τα ψάχνεις, αλλά επιπλέον γιατί μια τέτοια επαναλαμβανόμενη αναζήτηση σού αποσπά την προσοχή από εκεί που πρέπει να την έχεις στραμμένη.
Θέλω να σημειώσω ότι τις περισσότερες πατέντες που εφαρμόζω, τις έχω αντιγράψει ως επί το πλείστον από παλιούς μελισσοκόμους που άλλες βόλεψαν και άλλες όχι. Μία ακόμα που την λες περισσότερο ευκολία παρά πατέντα είναι η τοποθέτηση μιας βίδας στα πορτάκια.
Προσωπικά χρησιμοποιώ, για πόσο ακόμα δεν ξέρω, κινητή βάση με φαλτσοκομμένη είσοδο όπου πολλές φορές το πορτάκι σφηνώνει μόλις το τοποθετήσεις και κλείσεις το συνδετήρα. Έτσι όταν πήγαινα να το αφαιρέσω ύστερα από κάποια μεταφορά, αναγκαζόμουν να χρησιμοποιήσω το ξέστρο,ανησυχώντας το σμήνος. Τώρα αφού αφήσω τα μελίσσια να ηρεμήσουν περίπου ένα τέταρτο, τραβάω τα πορτάκια απαλά από την βίδα, χωρίς να χρησιμοποιώ καπνιστήρι - βράδυ πάντα - και χωρίς να πεταχτεί μέλισσα έξω, φέροντας εις πέρας αυτή τη διαδικασία πολύ γρήγορα.Αρκεί βέβαια να μην φέγγεις την είσοδο με φακό όπως έκανα εγώ την πρώτη φορά.
Αρκετή εργασία έπεσε...Χειμερινές διακοπές πλέον.
Είναι από αυτά τα μικρά πράγματα που λες "πώς δεν το σκέφθηκα αυτό;" που σε αυτή όπως και σε άλλες περιπτώσεις μπορούν να σου λύσουν τα χέρια. Και κάτι τελευταίο...Τι "χωροχρόνος" απαιτείται για να ξεβιδώσεις τα κλειδιά από δέκα διώροφες κυψέλες και να τα επανατοποθετήσεις μπρος πίσω γιατί αλλιώτικα δεν ντανιάζονται στο αυτοκίνητο;
Η σωστή απάντηση είναι λίγα τετραγωνικά μέτρα και πολλές ώρες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου