Με σχετικά χαλαρή και χειμωνιάτικη διάθεση

      Σε όσους αρέσουν τα μελισσοκομικά βιβλία και το διάβασμα, θα έχουν στο μυαλό τους την μανιέρα που κυκλοφορεί στα πλείστα από αυτά και αναφέρει τις κατάλληλες κινήσεις που πρέπει να κάνουμε για να περάσουν τα μελίσσια μας το χειμώνα αλώβητα.

     Mαθαίνουμε, λοιπόν, πως θα πρέπει να έχουν νοτιανατολικό προσανατολισμό, να βρίσκονται σε προσήλιο χωρίς υγρασία μέρος και με μειωμένες τις εισόδους, να γίνει καλή θεραπεία για τα παράσιτα, να υπάρχει επάρκεια μελιού και γύρης στις κηρήθρες και άλλα ωραία και σωστά.

     Δύο λεπτομέρειες θα αναφέρω που έχω παρατηρήσει και νομίζω πως έχουν την αξία τους: Τα παραπάνω μέτρα επιμερίζονται και διαφοροποιούνται σε μεγάλο βαθμό (για άλλη μια φορά) ανάλογα με το πού βρίσκεται το μέρος που ξεχειμωνιάζεις  ή γενικότερα ασκείς μελισσοκομία. Έτσι, αν βρίσκεσαι κάτω από το “αυλάκι” και σε περιοχή στο επίπεδο της θάλασσας, ο χειμώνας σαν επικίνδυνη περίοδος παύει να έχει βαρύνουσα σημασία.

Άριστη και δωρεάν τροφοδοσία…..

Σε μια τέτοια περίπτωση τα μελίσσια,  μου δίνουν την αίσθηση πως, και όλα στραβά να τα κάνεις, αυτά θα βγουν πέρα μέχρι την άνοιξη χωρίς να ζοριστούν ιδιαίτερα, ακόμα και αν πρόκειται για αδύναμες παραφυάδες.

                                       Πού συλλέγουν οι δεσποινίδες….

Οι συνεχείς και πολλές φορές αλληλοκαλυπτόμενες φθινοπωρινές και χειμερινές  ανθοφορίες της περιοχής από αρμυρίκια, μουσμουλιές, αγριοράδικα, ξινοτρύφυλλα, βρούβες, αμυγδαλίες κουτσουπιές, ασφόδελους κ.ά. καθώς και οι θερμοκρασίες που ποτέ δεν πέφτουν πολύ χαμηλά και επί μακρόν τα ωθεί, όχι μόνο σε μια μόνιμη κινητικότητα, αλλά και στο να διατηρούν γόνους μέσα στο καταχείμωνο.

…και εκτρέφουν πολλά και γερά παιδιά

Το αν θέλεις κάτι τέτοιο και αν είναι καλό για την απόδοση της μάνας την επερχόμενη άνοιξη και την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών επεμβάσεων, είναι υπό συζήτηση και έχει εν πολλοίς να κάνει με τον προγραμματισμό που κάνει ο καθένας.

Καλό ή κακό; Ιδού η απορία.

          Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι σε δειγματοληπτικό έλεγχο που έκανα από τις 10 έως 12 Δεκέμβρη οι βασίλισσες γεννούσαν κανονικά, με τους κηφήνες να σουλατσάρουν στα πλαίσια, παρουσία κηφηνογόνου. Πολύ και σφραγισμένο μέλι δείχνει να τους προσφέρει μια άνετη και σωστή διαχείμαση χωρίς κατά το δυνατόν επιπλέον τροφοδοσία.

      Κάτι τελευταίο: όλοι λένε να βάζεις κερόπανο πάνω από τα μελίσσια και είναι απόλυτοι σε αυτό. Δεν βλέπω όμως να τους ενοχλεί ιδιαίτερα, ότι τα καπάκια της κυψέλης θυμίζουν σουρωτήρι για μακαρόνια.

Απαραίτητο για ταβάνι, είναι όμως αρκετό;

       Μάλιστα αν το αναφέρεις σε μελισσοπαρέα και αναρωτηθείς για την χρησιμότητα τους εφόσον η απώλεια θερμότητας είναι συνεχής, μεγάλη και αναπόφευκτη, αρκετοί σου λένε με περίσσια βεβαιότητα πως είναι απαραίτητες για να φεύγει η υγρασία και για να μην σκάνε τα μελίσσια κατά την μεταφορά.

    Από την άλλη τα λίγα καπάκια που χρησιμοποιώ χωρίς τρύπες και λοιπά συστήματα εξαερισμού, σε συνδυασμό με τους μόνιμα ανοιχτούς με σίτα πάτους, φαίνεται να διαψεύδουν τον προηγούμενο ισχυρισμό τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος.

Πέρσι χρησιμοποιήθηκαν για να μην πλημμυρίζουν οι σανίδες πτήσεις.

 Φέτος πήραν την θέση που τους αρμόζει.

    Απουσία υγρασίας και ελάχιστη κατανάλωση τροφών μιας και δεν χρειάζεται να καίνε διαρκώς “πετρέλαιο” για να παράξουν και κυρίως να διατηρήσουν την απαιτούμενη για την επιβίωση του σμήνους θερμότητα*. Το όφελος σε μια τέτοια περίπτωση νομίζω πως είναι αντιληπτό από τον καθένα. Λεπτομέρειες θα μου πεις….  περιέργως αυτές είναι που κεντρίζουν το ενδιαφέρον μου και όπως έγραψα εξ αρχής λεπτομέρειες καταγράφω.

     Όμως η γνώμη μου ελάχιστη σημασία έχει. Τα ίδια τα μελίσσια με την απόδοση τους επιβεβαιώνουν ανά πάσα ώρα και στιγμή εάν οι επιλογές και η πρακτική μας είναι στη σωστή κατεύθυνση. Είτε πρόκειται για το παγκόσμιας πρωτοτυπίας ελληνικό καπάκι κυψέλης, το επονομαζόμενο και Αυστραλίας ή για την σούπερ μελισσοτροφή κατασκευασμένη σε μπρίκι-κατσαρόλα-καζάνι που “υπερτερεί”  από τις τροφές που τους εξασφαλίζει η φύση τους και η Φύση.

*Η αδυναμία ρύθμισης της θερμοκρασίας εφόσον ισχύει, παρουσιάζεται καθ’όλη την διάρκεια του έτους και όχι μόνο κατά την διάρκεια του χειμώνα.