Βαρέα και ανθυγιεινά

Λιακάδα και ζέστη το σαββατοκύριακο που πέρασε...οπότε άδραξα την ευκαιρία για μια τελευταία επίσκεψη στην Εύβοια, πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων.

η καλή μέρα απ΄το πρωί φαίνεται

Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε η επίσκεψη στο μελισσοκομείο φίλου για την απαραίτητη θεραπεία από τα τσιμπούρια και για να βάλουμε ζυμαράκι στα ξερακιανά.                           

βαρρόα εν όψει; Άρξατε πυρ

                                               

Μάστορας ο συνάδελφος ξεχειμωνιάζει παχιά τριάρια και τα ξανακάνει παραγωγικά χωρίς μακρινά ταξίδια σε τόπους χλοερούς εκεί που βγαίνει το καλό το λάδι.

μετά την απαραίτητη στάση για καφέ

                                   

Συν τοις άλλοις είδαμε και την εργασία νέου κυψελά. Η δουλειά του καλή αλλά το τελάρο δεν θα με βόλευε οπότε θα μείνω στο ίδιο υλικό και ας με στεναχωρεί η τιμή του.

             η Δίρφυ ντυμένη στα λευκά

                                                 

                            τέλος εποχής...

                                            

το μελισσοχωριό Στενή με τις ωραίες ταβέρνες

                               

Μετά από τρεις μέρες “νηστείας” με μπριζόλες και συναφή εδέσματα, μια τρεχάλα φορτωμένοι με μπαγκάζια κυνηγημένοι απ' τα σκυλιά του γείτονα τσοπάνη και ολίγον τι εξάσκηση μελισσοκομίας για να μην ξεχνιόμαστε, επιστρέψαμε στην βάση μας με φουσκωμένο λιπώδη ιστό έτοιμοι για ένα ασφαλές ξεχειμώνιασμα... 

                    καλό χειμώνα να έχουμε

                                                              

                                                    

Παρεμπιπτόντως όποιος δεν έχει δοκιμάσει ντόπιο λουκάνικο με πράσο ή πορτοκάλι δεν ξέρει τι χάνει.